Erdal Hüdaoğlu, 1970 yılında Baf, Pelatusa’da doğdu. 1992 yılında İstanbul Teknik Üniversitesi, İnşaat Fakültesi’nden İnşaat Mühendisliği alanında mezun oldu. 10 yıl boyunca MESAN inşaat şirketinde çalıştıktan sonra kendi proje ofisini kurdu ve 15 yıl boyunca statik projeler tasarladı. Son 3 yıldır yeğenleri Muhsin Hüdaoğlu ve Gizem Hüdaoğlu ile birlikte kurduğu GMH Development adlı inşaat şirketinde direktör olarak çalışmaktadır.

Kıbrıs'taki inşaat faaliyetlerinde ilk olarak 2002- 2003 senesinde Annan Planı döneminde ciddi bir artış yaşadı. Bu artışta yabancı ülkelerden insanların buraya duyduğu ilginin yükselmesi ve Kıbrıs’taki fiyatların Akdeniz havzasındaki başka ülkelerdeki inşaatların, evlerin fiyatlarından daha ucuz olması etkiliydi. Hatta koçan sorunu bile bunu etkilemedi. Çünkü Annan Planı'nda yer alan ‘kullanıcı tazminatı karşı tarafa öder ve koçanı kullanıcı alır’ ibaresi insanlara “Rumlara arsanın parasını ödeyecek olsak bile ödediğimiz para gene İspanya, Güney Kıbrıs, Yunanistan, İtalya gibi yerlerden alacağımız emlaklardan daha ucuz olacağı için kardayız” diye düşündürdü. Bu yapılaşma daha planlı bir şekilde mi gerçekleşmeliydi? Bu tartışma her zaman her ülkede vardır ve olmaya da devam edecek. Sonuçta bu nüfusun artmasıyla ve ulaşımın da eskiye kıyasla kolaylaşmasıyla, insanların “İngiltere'den çıkıp Kıbrıs'a tatil yapayım, Amerika'dan gelip adada beş on gün kalayım” deme şansının artmasıyla konut ihtiyacının da artması kaçınılmazdı ve artan konut ihtiyacı maalesef arazilerde, topraklarda giderilir. Bunun da çok ciddi planlanarak, bölgeleri saptanarak planlı bir şekilde gelişmesi lazım. Ama eğer sektör tamamen serbest kendi haline bırakılırsa İskele bölgesi gibi kötü yapılaşma örnekleri doğar. İskele bana göre çok kötü, bazılarına göreyse çok iyi bir yapılaşma örneği. Kötü olmasın sebebi de hiçbir alt yapı yatırımı yapılmaması, yolların dahi düşünülmemesi ve herkesin de ‘ben buraya ne kadar çok kat yaparsam o kadar çok daire satarım, o kadar para kazanırım’ mantığında olması. Bu yapılırken de bu modelin ülkeye ne kadar faydası olur ya da olmaz çalışılmadığı için  ortaya çıkan sonuç zararlı. İskele’nin bugün çevreye ve toplum yapısına nasıl bir uygunluk gösterdiği söylenebilir? Bugünkü durum ancak bir kesimin bugünkü ihtiyaçlarına cevap verebilir fakat şu an tamam dediğimiz de 20 sene sonra demode olup eskiyebilir. Bu İskele eskisi gibi tamamen boş kalsın hiç kimse yaşamasın mı demek? Hayır.  New York’ta da 1600‘lerde her tarafta orman görünüyordu, bugünse gökdelenlerle çevrili. Dolayısıyla önemli olan kestirip atmak ya da bütünüyle savunmak değil. Bu değişimin planlı bir şekilde, sonuçları da araştırılarak yaşanması lazım. Her plan ideal bir sonuç değildir, artısı eksisi vardır. Planların amacı da zaten artıları maksimuma çıkarmak, eksileri minimuma indirmektir. O yüzden hiçbir planın yapılmamasına karşıyım. Bunun ölçüsü nedir? Bir sürü disiplinin çevre mühendisliği, mimari, şehir planlama, ekonomi, hepsinin bir araya gelerek ortak anlayışı tasarlayan çalışmalar yapmasıdır. Bizde şu an devlette böyle bir mantık olmadığı için, kim nerede ne yaparsa onun inisiyatifine kalmış durumdayız. İyi bir şey de yapabilir, kötü bir şey de. Bu kavramlar da kişiden kişiye değiştiği için de kim haklıdır, cevabı yok.  Fakat inşaat sektöründe yapılan bir yanlışın daha sonra yapılan düzenlemelerle telafi edilmesi de çok mümkün değil. Ne kadar uğraşılsa da hatalı bir projede en başından doğru planlanmış bir proje kadar randıman alınamaz, uyumlu çalışamaz ve esas amacına hizmet edemez. Eğer bugünkü yapılaşma aynı hızda devam ederse on sene sonra kaos içinde bir Kıbrıs göreceğiz. Tıpkı bugünkü İskele gibi. Ben İskele’ye gittiğimde sanki her şey üstüme üstüme gelir gibi hissederim ve nefesim daralır. Sadece çok katlı binalardan dolayı değil, çok yoğun yapılaşma olmasından ve oradayken doğayı değil de bu yapıları görmemden dolayı. İleride diğer her yer de buna benzeyebilir. Çok katlı yapılar olmasa bile oralarda da yapılaşma olacak ve insanlar bugün yürüyüş yaptıkları alanlarda, doğada yürüyemeyecekler. Bu ancak planlamayla engellenebilir. Ama Kıbrıs'ta planlı yapılaşmaya geçilmesi ihtimali de çok düşük olduğu için, on sene sonra şimdikinden daha kötü bir Kıbrıs göreceğimizi düşünüyorum. Halbuki her ne kadar biz Kıbrıslılar bunun çok farkında olmasak da gerçekten bizim coğrafyamız, yani Kıbrıs iklimi ve deniziyle, ada olmanın kattığı unsurlarla gerçekten çok güzel bir yer. Öyle çok da “lanet olsun ne biçim bir memleket” denip de geçilecek bir yer değil aslında.

‍